Ze ziet eruit alsof ze rechtstreeks uit een actiefilm komt: groot, behaard, en met poten zo dik dat zelfs een doorgewinterde ranger even knippert. Maar de bavianenspin is geen monster — ze is een rustige, zachtaardige reus die liever onder de grond blijft dan iemand de stuipen op het lijf jaagt.

Haar naam heeft ze te danken aan haar poten: dik, donker en behaard als de armen van een baviaan. Ze leeft in zelf-gegraven holen, waar ze soms jaren verblijft. Van daaruit wacht ze geduldig tot een nietsvermoedende kever of sprinkhaan te dichtbij komt. Eén snelle beet — en het avondeten is geregeld.

Ondanks haar reputatie is ze niet agressief. Ze bijt alleen als ze zich bedreigd voelt, en zelfs dan is haar gif voor mensen zelden gevaarlijker dan een bijensteek. Toch is het verstandig haar met respect te behandelen: dit is een spin die liever onder dan boven de grond leeft, en dat wil ze graag zo houden.

’s Nachts komt ze soms naar buiten om te jagen, vooral na regen. Dan zie je haar voorzichtig over het zand lopen, stil en doelgericht. Wie goed kijkt, merkt dat er iets bijna sierlijks zit in haar bewegingen — traag, beheerst, alsof ze weet dat paniek voor amateurs is.