Met haar voorpoten gevouwen als in gebed lijkt de bidsprinkhaan op een vrome ziel. Maar vergis je niet — dit is een roofengel met dodelijke reflexen. Zodra een vlieg, sprinkhaan of zelfs een kleine hagedis te dichtbij komt, schiet ze razendsnel toe. Eén klap, één beet, en het is voorbij. Amen.

De bidsprinkhaan is een meester in camouflage. Ze verandert van kleur naargelang haar omgeving — van frisgroen tot strogeel of zelfs bruin als schors. Soms lijkt ze op een dor blad dat meebeweegt in de wind, tot ze plots in actie komt. Ze wordt ook wel 'de stilste jager van de bush' genoemd. Dat klopt letterlijk: ze maakt geen enkel geluid, maar niets ontsnapt aan haar blik.

En dan is er nog dat fascinerende liefdesleven… Na de paring is het niet ongewoon dat het vrouwtje haar partner opeet. Niet uit wreedheid, maar uit efficiëntie — een stevige proteïnesnack om haar eieren te voeden. De natuur is niet romantisch, maar wel slim.

De bidsprinkhaan is ook cultureel bijzonder: in veel Afrikaanse tradities staat ze symbool voor geduld, wijsheid en balans. En eerlijk — wie haar ooit roerloos heeft zien zitten, begrijpt meteen waarom.