De gevlekte hyena is misschien wel het meest verkeerd begrepen dier van Afrika. Hollywood maakte er een lachende schurk van — maar wie haar echt observeert, ziet een fascinerend, complex en uiterst slim roofdier. Ze lacht niet uit kwaadaardigheid, maar communiceert met een scala aan geluiden: lachen, grommen, roepen, janken. Een hele taal, waarmee ze de hiërarchie binnen haar clan bewaakt.

En ja, clan is hier het juiste woord. Hyena’s leven in groepen tot wel 80 dieren, geleid door… de vrouwen! De dominante vrouwtjes zijn groter, sterker en beslissen over alles — van jacht tot territorium. De mannetjes? Die volgen geduldig.

In tegenstelling tot wat veel mensen denken, jagen gevlekte hyena’s zelf meer dan dat ze stelen. Ze kunnen in teamverband antilopen, zebra’s en zelfs buffels neerhalen — slim, efficiënt en met eindeloos uithoudingsvermogen. Hun krachtige kaken kraken bot alsof het chips zijn.

En toch, ondanks hun brute kracht, hebben ze ook iets aandoenlijks. De jongen zijn speels, nieuwsgierig en onverwoestbaar energiek, net jonge honden.