De grootoorvos is misschien wel een van de meest aandoenlijke roofdiertjes van Afrika. Met oren zo groot dat ze meer lijken op radarschotels dan op lichaamsdelen, hoort hij letterlijk alles — van krakende termieten onder de grond tot een sprinkhaan die ergens drie meter verder landt.

Hij leeft in kleine familiegroepen, vaak bestaande uit een paartje en hun jongen. Overdag rusten ze in holen, maar zodra de zon ondergaat, begint het feest: oren in de lucht, neus in het zand, en dan hup — daar is de eerste hap. Want deze vos jaagt niet op antilopen of knaagdieren, maar op insecten. Zijn lievelingsmaal zijn termieten, die hij met zijn vlugge tong één voor één opslurpt.

Wie hem goed observeert, ziet dat hij geen typische jager is. Hij beweegt zacht, bijna dansend door het gras, met korte pauzes om te luisteren. Elke stap lijkt bedacht, elk geluid betekenisvol. Soms tilt hij zijn kop even op, kijkt rond met die grote, alerte ogen — en verdwijnt dan weer in de schemering.