De hadeda (spreek uit: haa-dee-daa) is de luidruchtige buur die je niet kunt negeren, maar die je ook niet echt wilt missen. Haar roep, dat schelle “haa-dee-daa!”, wekt elke Zuid-Afrikaan op een zondagochtend zonder pardon. Voor veel mensen is het een geluid dat voelt als thuis.

Hadeda’s zijn verrassend charmant. Ze lopen met een bijna arrogante tred over grasvelden, hun lange snavel in de grond priemend op zoek naar wormen of kevers. Hun veren glanzen zacht in het zonlicht — brons, groen en paars, alsof ze stiekem meer stijl hebben dan ze laten merken.

Hoewel ze luidruchtig zijn, zijn hadeda’s sociale vogels. Ze vliegen vaak in kleine groepjes en kondigen hun aankomst luid aan — zelfs als je ze allang hebt gehoord. En ondanks hun reputatie als lawaaimakers, zijn ze slim en aanpasbaar: ze leven even graag in stadsparken als in de bush.

De hadeda is de enige vogel die wekkers overbodig maakt — hoor je haar ’s ochtends, dan weet je: de dag is begonnen.