Het hartenbeest is de hardloper van de savanne — een antilope met een hart van goud en een neus voor avontuur. Zijn naam komt niet van zijn karakter, maar van de hartvormige lijnen op zijn gezicht. Toch past het perfect, want er zit iets aandoenlijks in zijn blik — nieuwsgierig, vriendelijk, maar altijd alert.

Hij is gebouwd voor snelheid. Met zijn lange poten, schuine rug en smalle snuit haalt hij moeiteloos 70 kilometer per uur. Wanneer hij rent, lijkt het alsof zijn lichaam met de wind samensmelt — een flits van roodbruine elegantie.

Hartenbeesten zijn kuddedieren met een sterke sociale band. Ze grazen samen, waken samen, en als één schrikt, springt de rest tegelijk op. Hun hoorns — naar achter gebogen als sierlijke sabels — maken ze tot een imposante verschijning.

Er is een oud bush-gezegde: 'Als de hartenbeesten rennen, weet je dat de lucht elektrisch wordt — ergens is gevaar.' Misschien is dat waarom hun vlucht altijd zo’n adembenemend gezicht is: pure instinctieve schoonheid.