Impala

De impala is overal — en toch weet ze je steeds weer te verrassen. Met haar slanke lijf, glanzende vacht en eindeloze energie is ze de ballerina van de bush. Ze beweegt gracieus, met sprongen van soms wel drie meter hoog en tien meter ver. Eén schrikreactie, en de hele kudde vliegt tegelijk de lucht in — een golvende zee van bruin en wit.

Ze leven in grote groepen, altijd alert, altijd in beweging. Hun synchronisatie is haast magisch: als één dier beweegt, volgen de anderen in perfecte harmonie. En die elegantie is ook hun bescherming — roofdieren hebben moeite om in dat ritme één prooi te kiezen.

Toch zijn impala’s geliefd om nog een andere reden. We noemen ze vaak de 'McDonald’s van de bush'. Niet omdat ze fastfood eten, maar omdat ze zélf dat zijn — bijna elk roofdier eet ze, van leeuw tot jakhals. En als je goed kijkt, zie je de reden voor die bijnaam letterlijk op hun achterwerk: twee zwarte strepen die samen een grote, herkenbare M vormen. Zelfs in de wildernis ontkom je niet aan McDonald’s.

Maar ondanks hun reputatie als "snack van de savanne" zijn impala’s overlevers. Slim, snel en flexibel. Ze grazen én knabbelen aan bladeren, waardoor ze zich aanpassen aan droogte of regen. En als de zon laag staat en de lucht vol stof hangt, dansen ze nog even — alsof ze weten dat schoonheid soms gewoon in overleven zit.