De kaalnekgier is de reus onder de gieren — imposant, indrukwekkend en een tikkeltje intimiderend. Met zijn kale, roze kop, enorme snavel en een spanwijdte tot bijna drie meter is dit de baas van de bush buffetlijn. Als hij landt, maken andere gieren instinctief ruimte.

Zijn kale nek heeft een doel: hygiëne. Wanneer je tot aan je schouders in een karkas graait, is een verenvrije hals gewoon praktischer. En die krachtige snavel? Die opent huid en pezen waar kleinere soorten niet doorheen komen. Hij is dus niet alleen de grootste, maar ook de 'voorganger' — de gier die de eerste snee zet zodat anderen kunnen mee-eten.

In de lucht is hij verrassend gracieus. Met brede vleugels zweeft hij hoog, vaak solo of in kleine groepjes. Zijn roep klinkt als een diepe grom, alsof hij altijd een beetje ontevreden is — al zou jij dat ook zijn als je altijd als eerste op moet ruimen.

Hoewel zeldzamer dan zijn kleinere neven, is zijn aanblik onvergetelijk. Majestueus in de lucht, imposant aan de grond.