De Kaapse grysbok is een echte local. Ze houdt van ruige heuvels, zilte zeelucht en het aroma van fynbos in de ochtendzon. Met haar rossig-grijze vacht — vol zilverwitte haartjes die in het zonlicht glinsteren — is ze bijna onzichtbaar tussen het struikgewas. En dat is precies de bedoeling.

Ze is verlegen, maar niet dom. Zodra ze gevaar ruikt, duikt ze bliksemsnel weg in de dichte vegetatie. Vaak zie je alleen nog haar witte staartpunt verdwijnen — alsof ze een kleine groet achterlaat. Toch is ze niet altijd alleen: in de schemering komt ze tevoorschijn met haar partner, en samen snuffelen ze voorzichtig langs paadjes en struiken.

Het is een dier dat symbool staat voor de stilte van de Kaapse natuur: klein, fragiel, maar vol karakter. Ze lijkt te zeggen: 'Ik ben hier al eeuwen, en ik heb geen haast.'