Luipaardschildpad

Trager dan traag, maar met een doel. De luipaardschildpad beweegt alsof hij weet dat haast nergens toe leidt. Zijn prachtig gevlekte schild — geelbruin met donkere patronen — lijkt net een luipaardenvacht in steen gegraveerd. Elke tekening is uniek, als een vingerafdruk.

Hij leeft van gras en bloemen, maar heeft een verrassende zwakte voor sappige vruchten. Na een regenbui komt hij tevoorschijn, zijn ogen helder en nieuwsgierig, zijn tempo iets minder lui. En als het te heet wordt, verdwijnt hij weer onder struiken of in een oude dassieburcht.

Luipaardschildpadden kunnen oud worden, heel oud — soms meer dan honderd jaar. Misschien is dat hun geheim: gewoon blijven lopen, stap voor stap, door weer en wind, zonder ooit haast te maken.