Het water ligt stil, bijna te stil. Een vogel landt op de oever, een impala buigt zich voor een slok... en dan, zonder waarschuwing, breekt de oppervlakte open in een explosie van kracht. Dat is de nijlkrokodil — de oerjager van Afrika.

Met zijn gepantserde huid, gele ogen en tanden die eruitzien als uitgehouwen ivoor is hij het toonbeeld van overleven. Al meer dan 200 miljoen jaar zwemt hij in Afrika’s rivieren — ouder dan de dinosauriërs, en nog steeds even succesvol. Zijn jachtstijl is simpel maar geniaal: geduld. Uren, soms dagenlang ligt hij stil, nauwelijks zichtbaar. Tot dat ene perfecte moment.

En hoewel hij berucht is om zijn beet, is hij ook verrassend sociaal: in de droge tijd zie je vaak meerdere krokodillen samen zonnen op de oevers, muil wijd open om af te koelen. Hun jonkies worden zelfs bewaakt door de moeder — een zeldzaam staaltje reptielenliefde.