Het stekelvarken is zonder twijfel de rockster van de Afrikaanse bush. Met zijn zwart-witte stekels, trage tred en stoïcijnse blik lijkt hij altijd onderweg naar een concert. Overdag zie je hem bijna nooit — hij slaapt in holen of onder boomwortels — maar zodra de nacht valt, komt hij tevoorschijn als een langzaam rollend borstelbos.

In tegenstelling tot wat veel mensen denken, kan een stekelvarken zijn stekels niet afschieten. Maar wie te dichtbij komt, krijgt ze wel stevig te voelen. Bij gevaar maakt hij een dreigend ritselend geluid, stampt met zijn poten en rent dan achteruit — staart eerst! — richting zijn belager. Een jakhals die dat één keer meemaakt, vergeet het nooit meer.

Toch zijn het zachtaardige dieren. Ze eten planten, wortels, bollen en knollen, en staan bekend als de “tuiniers van de bush”, omdat ze de grond omwoelen en zaden verspreiden. ’s Nachts hoor je ze soms knagen aan botten — niet uit honger, maar om hun tanden scherp te houden en calcium aan te vullen.