Zebra

De vlaktezebra is het vertrouwde gezicht van de Afrikaanse savanne — levendige strepen op een gouden achtergrond. Ze leven in kuddes die constant bewegen, altijd op zoek naar vers gras en veiligheid in aantallen. Hun strepen werken als groepscamouflage: wanneer ze rennen, vervagen ze tot een bewegend patroon waarin roofdieren het spoor kwijtraken.

Elke zebra heeft zijn eigen unieke streepencode, als een vingerafdruk. Hun gedrag is sociaal, soms ronduit knuffelig — je ziet ze vaak met hun halzen tegen elkaar rusten, niet alleen uit vriendschap, maar ook om elkaars vliegen te verjagen. Praktisch én lief.

Er is iets rustgevends aan een groep zebra’s die door de avondzon trekt. De bush wordt stiller, het licht zachter, en hun silhouetten lijken haast te dansen in het stof.

Daarnaast hebben we ook nog de bergzebra. Deze soort is zeldzamer en daardoor extra bijzonder om te zien. In de ochtendzon, met het Karoo-landschap om hem heen, lijken zijn strepen haast op te lossen in het licht.

De bergzebra is de stoere, stille broer van de vlaktezebra. Kleiner van stuk, met een fijne, nauwe streeptekening en een opvallend witte buik. Hij leeft niet in kuddes die door de vlaktes trekken, maar in kleine familiegroepen die zich thuis voelen tussen rotsen en steile hellingen.

Zijn hoeven zijn aangepast aan het ruige terrein; hij beweegt met gemak over stenen waar andere grazers niet durven. En waar de vlaktezebra luidruchtig is, blijft de bergzebra vaak stil — alert, oplettend, altijd met de wind in zijn manen.