Op 26 november 2008 beleefde ik mijn mooiste dag in het adembenemende Kaapstad. Intussen zijn we 16 jaar verder, en nog steeds voelt die dag als een magisch begin. Nelson Mandela zei ooit: The world seems to start and end with those we love. Dat gevoel had ik toen, en is een herinnering die tot op de dag van vandaag blijft schitteren.
Waarom trouwde ik in Zuid-Afrika?
Een groot deel van mijn familie woont in Zuid-Afrika. Zelf ben ik in Nederland geboren en opgegroeid, maar de band met dit schitterende, complexe en fantastische land is er altijd geweest. In 1989 had ik voor het eerst de mogelijkheid zelf door het land te reizen. Samen met een vriendin. Twee maanden lang. Ik was op slag verliefd en wist dat Zuid-Afrika vanaf dan mijn tweede thuis zou worden.
Toen ik mijn man in 1999 leerde kennen, duurde het niet lang voordat we samen in het vliegtuig zaten naar Kaapstad. Ook hij moest mijn tweede thuis natuurlijk leren kennen. Gelukkig deelde hij direct mijn liefde voor Zuid-Afrika. Zijn liefde ging vooral uit naar Kaapstad en omgeving. En - alhoewel ik erg veel liefde voel voor die streek - heb ik mijn hart aan het Laagveld verpand. De wildernis. De natuur.
Toen hij mij 9 jaar later ten huwelijk vroeg, had hij maar één voorwaarde: het huwelijk moest plaatsvinden in Kaapstad. Een voorwaarde waar ik (zoals je je kunt voorstellen) prima mee kon leven!
Ik zei 'ja' in Kaapstad
In de wijk Higgovale in Kaapstad woont mijn nicht. De huizen op die locatie grenzen aan het nationale park van de Tafelberg en hebben dus een fenomenaal uitzicht over de stad en de oceaan. De iconische Tafelberg diende als een majestueuze achtergrond, terwijl de schitterende zonsondergang de lucht vulde met warme tinten en romantiek. Een betere plek had ik mij niet kunnen wensen om het ja-woord te geven.
Ik begrijp natuurlijk best dat niet iedereen familie heeft wonen op een van de mooiste plekken van Kaapstad, maar deze metropool met zijn adembenemende vergezichten, historische architectuur en bruisende energie, biedt iedereen de perfecte ambiance voor een onvergetelijke bruiloft.
Een klein gezelschap
Trouwen in het verre buitenland heeft helaas tot gevolg dat niet iedereen die je erbij wilt hebben het zich kan veroorloven (qua tijd of geld) om te komen. Het merendeel van mijn familie was er natuurlijk al. Daarnaast nemen we onze ouders, zussen en kinderen mee en prijsde ik mijzelf gelukkig dat mijn twee beste vrienden erbij konden zijn. In totaal waren we met zo'n 30 mensen. Heerlijk klein en informeel. Zoals wij het wilden.
Live-stream voor thuisblijvers
Voor die mensen die dichtbij ons stonden, maar niet aanwezig konden zijn, hadden we ook een oplossing: een live-stream. Op vele plekken in Nederland zaten familie, vrienden en collega's met een biertje of wijntje in de hand te kijken naar wat zou komen. De live-stream stond al aan, terwijl in Kaapstad de gasten binnendruppelden en ik mij aan het omkleden was.
De muziek begon en mijn oom klopte op de deur van mijn kamer (mijn vader is helaas al in 1998 overleden en dus nam de broer van mijn moeder de honneurs waar). Het was tijd om te gaan. Terwijl de vlinders in mijn buik in hoog tempo rondvlogen, opende ik de deur en liep ik aan de arm van mijn oom naar buiten.
Tegelijkertijd sprong het beeld van de live-stream op zwart! Er brak paniek uit onder de kijkers en via de chat van de live-stream begonnen mensen die elkaar nog nooit hadden ontmoet verwoed met elkaar te communiceren: 'zien jullie nog wat?' 'wat is er aan de hand?' 'hoe kunnen we het oplossen?' Zelfs mijn man werd op zijn mobiel gebeld om te vragen wat er aan de hand was. Maar ja, hij was op dat moment met andere dingen bezig...
Geen van de thuisblijvers heeft ons daadwerkelijk zien trouwen. Wij hoorden dit natuurlijk pas na de ceremonie en ontdekten al snel dat het systeem in Kaapstad wel in het stopcontact was gestoken, maar dat het stopcontact zelf niet 'aan' was gezet. Resultaat: de batterij van de laptop en camera's waren leeg en dus werd de verbinding verbroken...
De huwelijksnacht
Nee, ik ga hier geen details delen over onze huwelijksnacht, maar wil jullie wel deelgenoot maken van één van de meest romantische gebaren van mijn man.
Er was voor ons een hotel geboekt in Camps Bay: Atlanticview Cape Town Boutique Hotel. Een absolute aanrader! Mijn nicht en moeder brachten ons weg en bij het strand van Camps Bay stopte mijn nicht de auto. Zij en mijn man stapten uit en gebaarden mijn moeder en mij hetzelfde te doen. Met zijn vieren liepen we naar de oceaan. Onwetend en gespannen keken we toe, terwijl mijn man zijn trouwring van zijn vinger haalde.
Met een grote zwaai gooide hij zijn ring in de oceaan en zei: 'Luuk, ik heb een boodschap voor je. Dankjewel dat je mij jouw dochter hebt geschonken. Zij is nu mijn vrouw.' Ondanks dat mijn man mijn vader (Luuk) nooit heeft mogen ontmoeten, wist hij dat hij een echte man van de zee was. Mijn moeder viel op haar knieën en de tranen vloeiden rijkelijk over haar en mijn wangen.
Na afloop
In plaats van mensen uit te nodigen voor ons huwelijk, terwijl we wisten dat ze er toch niet bij konden zijn, hebben we na afloop een 'wij zijn getrouwd'-kaart verstuurd. Omdat we als twee Nederlandse staatsburgers in het buitenland waren getrouwd, volgde er na alle pret nog een paar passen bureaucratie: ambassade, formulieren en Den Haag. Maar dat mocht de pret niet drukken!
Waarom trouwen in Kaapstad
Onze bruiloft in Kaapstad was een dag om nooit meer te vergeten! Maar ook als je geen familie hebt in dit fenomenale land, biedt Zuid-Afrika talloze mogelijkheden voor een unieke en onvergetelijke trouwervaring. Je leest er alles over in ons eerder blog 'Vijf redenen om te trouwen in Zuid-Afrika'.
Wij hebben onze bruiloft zelf georganiseerd, maar als je liever hulp inschakelt omdat je de (on)mogelijkheden en regels niet kent, dan kun je vanuit Nederland worden geholpen door verschillende wedding planners met veel ervaring en kennis van Zuid-Afrika. Neem bijvoorbeeld eens een kijkje op trouweninzuidafrika.nl.
Comments