De bushpig is de mysterieuze neef van het wrattenzwijn — stiller, donkerder en een stuk schuwer. Waar het wrattenzwijn openlijk over de savanne paradeert, sluipt de bushpig vooral ’s nachts door dichte bossen en rivieroevers. Iedereen kent Pumba, maar de bushpig is zijn nachtelijke alter ego. Met zijn borstelige, roodbruine vacht en lange snuit ziet hij eruit als een kruising tussen een everzwijn en een mythologisch wezen.

Hij leeft in kleine familiegroepen die door het struikgewas snuffelen op zoek naar wortels, fruit, insecten, knollen — en soms zelfs kleine dieren of afval. In landelijke gebieden wordt hij daardoor niet altijd geliefd; boeren zien hem liever niet in hun maïsvelden.

Toch is hij een prachtig, intelligent dier. Zijn ogen glanzen zacht in het maanlicht, en als je hem hoort snuiven of wroeten, weet je dat het bos leeft. Zelden zie je hem goed — meestal slechts een schim, een ritseling, een glimp van beweging tussen de schaduwen.