De witstaartgnoe, of black wildebeest, is de excentriekeling van de vlaktes. Met zijn wilde manen, gekrulde hoorns en die opvallende witte staart lijkt hij rechtstreeks uit een fantasy-verhaal te zijn gelopen. Hij oogt wat onhandig, een beetje gek zelfs — maar vergis je niet: dit is een taaie, sociale en verrassend intelligente overlever.

In tegenstelling tot zijn neef, de blauwe gnoe, leeft de witstaartgnoe vooral in drogere, zuidelijkere gebieden. Hij beweegt in kleine kuddes, geleid door een dominante stier die met veel bravoure zijn territorium verdedigt. Wanneer het regent en het gras groen is, kan hij plots helemaal losgaan — bokkend, snuivend en rennend in cirkels alsof hij zijn eigen feestje viert.

Het is een dier vol contrasten — schijnbaar zwaar, maar bliksemsnel als het moet. En die staart? Die wapperende witte vlag zie je al van ver, alsof hij de bush constant groet met een vrolijk 'hier ben ik!'